Horen, zien en ruiken

Biophilic design kan worden toegepast in elke organisatie, met een variërend budget. ‘Hoe meer natuurlijke elementen, hoe groter het effect.’ Als er onvoldoende ruimte voor is, kan slimme technologie alsnog een natuurlijke omgeving nabootsen. Hij wijst op effecten als geurondersteuning en afbeeldingen. ‘Niet alleen levend groen, zoals planten, draagt bij aan herstel van stress. Visuele vertalingen van de natuur hebben ook impact. Denk aan natuurbeelden op tv-schermen, wanden, akoestische panelen en zelfs het bureaublad van je laptop.’

Soundmasking is een ander voorbeeld: kunstmatige achtergrondgeluiden van bijvoorbeeld vogels of een waterfontein. Die dempen het geluid van afleidende gesprekken. ‘Geluidsoverlast is vaak de grootste irritatiefactor in een open werkomgeving’, weet de Wit. ‘Lawaai in een kantoortuin veroorzaakt stress en presenteïsme: lichamelijk ben je aanwezig, maar je gedachten zijn elders.’

Natuurlijke behoefte aan afwisseling

De West pleit aanvullend voor variatie in werkplekken. ‘Een kantoortuin met slechts één type werkplek is een eentonige en demotiverende werkomgeving. Variatie sluit aan bij onze natuurlijke drang naar afwisseling. Bied medewerkers de mogelijkheid om hun werkplek af te stemmen op hun behoefte en voorkeur. Zoals stille zones voor geconcentreerd werk, samenwerkingsruimtes voor teamoverleg en informele zithoeken voor creatieve brainstormsessies.’

Variatie is om nog een andere reden belangrijk: vier generaties op één werkvloer. ‘Na de babyboomers, generatie Y en de millennials ontvangen we nu ook Gen Z op de arbeidsmarkt. Elke generatie heeft andere drijfveren. Babyboomers leven om te werken, terwijl generatie Z werkt om te leven. Als je als organisatie niet voldoet aan de wensen en behoeften van deze generatie, ben je ze kwijt.’

Op zoek naar gemene delers

‘Wees je bewust van de verschillen tussen de generaties en ga op zoek naar gemene delers bij het inrichten van de werkomgeving’, is haar advies. ‘In Nederland hebben we al snel de neiging om volledig voor links of rechts te kiezen. Van een traditionele lunchkantine naar een volledig vegan restaurant, bijvoorbeeld. Maar dingen kunnen naast elkaar bestaan. Kijk hoe je overlap tussen generaties kunt bereiken.’

Ze wijst op een voorbeeld van een gemeentehuis met daaraan verbonden een speciaal ‘vergaderpark’. ‘Het is een gebouw met verschillende ruimtes, met veel licht en groen. Dit park heeft een verbindende functie voor medewerkers van verschillende generaties. Na een vergadering gaat iedereen weer z’n eigen weg, naar een werkplek die past bij zijn of haar taak en prikkelverwerking van dat moment.’

‘Mensen hebben behoefte aan rust en welbevinden’

Gastvrijheid

Een laatste, cruciale vervolgstap is het combineren van natuurlijke invloeden met gastvrijheid. ‘Want juist hospitality draait om verbinden. Om oog hebben voor ieders behoeften in plaats van voorbij te gaan aan wensen van mensen zelf. Als je de mensen hebt, heb je het succes. Maar dan moet je wel naar ze luisteren. Door continu aandacht te geven aan werkgeluk minimaliseer je verzuim en verloop.’

Het gaat niet alleen om beleving, zo benadrukt de West de pragmatische kant. ‘Het moet ook praktisch bruikbaar zijn. Je moet je altijd blijven afvragen: Voor wie doe je het? Wie gaat waar gebruik van maken? De facilitaire afdeling kan zich richten op de praktische kant; dat is de basis. Vanuit hospitality moet het menselijke aspect aandacht krijgen. In combinatie met de natuurlijk elementen vanuit biophilic design blijft een organisatie zo toekomstbestendig voor al haar medewerkers.’

Dit artikel is gesponsord door HEYDAY.