Circulariteit is trending. En dat is prachtig. Het vergroot de kans om een aantal klimaatdoelen te halen of in ieder geval te naderen. Bij het toepassen van de drie P's (People, Planet, Prosperity) gaan we echter nog te vaak voorbij aan de P van People. We kopen duurzaam in, we kopen circulair in, maar kopen we ook menselijk in?
Door: Thomas de Goy en Royan van Velse*
Wat is geregeld in internationale wetten/verdragen?
Er zijn meerdere internationale wetten en verdragen over mensenrechten. In 2015 werd er daarnaast door 193 landen binnen de Verenigde Naties gedebatteerd over de toekomst van de planeet. Dat leidde tot 17 Sustainable Development Goals (SDG’s) die in 2030 bereikt moeten zijn. Veel van deze doelen gaan over mensenrechten: armoede, honger, gezondheid, educatie, werk en vrede. In alle verdragen worden bij elkaar maar liefst 90 verschillende mensenrechten geïdentificeerd.
Wat is de oorsprong van producten en diensten?
In het buitenland is het respect van deze rechten niet altijd even vanzelfsprekend. Steeds meer wordt er daarom vanuit inkoopafdelingen ook navraag gedaan naar de oorsprong van producten en diensten. Het gaat dan veelal om milieuaspecten, maar ook om de inzet van mensen tijdens het productieproces. De aanvoerketen wordt als het ware blootgelegd.
Leestip!
EU Corporate Sustainability Due Diligence Directive
Vanuit de aandacht voor de people-factor zijn inmiddels labels ontstaan die berusten op het principe van eerlijke handel. Binnenkort wordt dat alles wat meer dwingend, als gevolg van de invoering van de EU Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD). Grote bedrijven dienen, wanneer dit doorgevoerd wordt, gepaste zorgvuldigheid toe te passen met betrekking tot risico’s voor mens en milieu bij alles wat zij inkopen. Voor deze bedrijven is dan een proactieve rol weggelegd.
Nationale wet- en regelgeving
Binnen de Nederlandse arbeidsmarkt hebben we ook te maken met mensenrechten. Artikel 23 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens geeft aan dat eenieder recht heeft op werk. En de Arbeidsomstandighedenwet voorziet eveneens in regels voor werkgevers en werknemers om de gezondheid, veiligheid en welzijn van werknemers te bevorderen.
Participatiewet en SROI
Om iedereen die kan werken maar daarbij ondersteuning nodig heeft een kans te bieden, is per 2015 de Participatiewet van kracht. De gedachte hierachter is dat eenieder naar vermogen participeert aan onze samenleving. Gemeenten zijn hiervoor verantwoordelijk en hebben een budget om deze participatie te ondersteunen, wanneer bijvoorbeeld begeleiding nodig is of investeringen noodzakelijk zijn.
Als het gaat om het benoemen van mensen die onder deze wet vallen, spreken we van SROI: Social Return On Investment. Het betreft bijvoorbeeld mensen die een WW- of bijstandsuitkering hebben gehad en/of ouder zijn dan 50 jaar, Wajong-gerechtigden, lichamelijk of geestelijk gehandicapten, en ook studenten (stagiairs).
Afhankelijk van de categorie, wordt er een bepaalde waarde in punten of fictieve bedragen toegekend. Dit heet de bouwblokkenmethode. Deze bouwblokkenmethode kan per gemeente anders opgebouwd zijn.